Od braci rycerskich Zakonu Krzyżackiego, przez rozkwit Prus aż po ucieczkę i wypędzenie ze wschodu
Dział poświęcony historii regionu rozpoczyna się w nastroju mistyki i tajemniczości – co opowiedzą zwiedzającym znaleziska archeologiczne z życia plemion nadbałtyckich Prusów, podbitych przez rycerzy Zakonu Krzyżackiego? Następnie mowa jest o powstaniu i rozkwicie państwa pruskiego od księstwa do królestwa, aż do poważnego kryzysu w czasach wojen napoleońskich i walk wyzwoleńczych, toczonych przeciwko cesarzowi Francuzów.
W narracji o wieku XIX główny nacisk położono na przemiany społeczne i technologiczne. Z kolei o I wojnie światowej opowiadamy z perspektywy „zapomnianej wojny” na wschodzie. W okresie Republiki Weimarskiej obszar Prus Wschodnich był oddzielony administracyjnie od terytorium Rzeszy Niemieckiej, co bardzo utrudniało handel i gospodarkę, ale jednocześnie doszło do odkrycia tej prowincji dla celów masowej turystyki. W czasach narodowego socjalizmu Prusy Wschodnie stały się areną tragicznych wydarzeń: pozbawienia praw, prześladowania i wymordowania przez nazistów obywateli pochodzenia żydowskiego, przeciwników politycznych i innych grup ofiar.
II wojna światowa zakończyła się upadkiem Prus Wschodnich jako prowincji Rzeszy Niemieckiej. Był to okres przemocy i zniszczeń, ucieczki i wypędzenia ludności niemieckiej. Na wystawie opowiadamy o deportacjach, o życiu w duńskich obozach internowania i o trudnych początkach milionów uchodźców w zniszczonych działaniami wojennymi Niemczech Zachodnich. Szczególnie na północy Niemiec doszło do znaczących zmian społecznych na wsiach i w miastach poprzez konieczność integracji wielu tysięcy nowych mieszkańców.
Pokazujemy także w skrócie, co wydarzyło się w Prusach Wschodnich i w krajach nadbałtyckich po 1945 r. i w jaki sposób obecni mieszkańcy tych terenów konfrontują się z zastanym dziedzictwem kulturowym niemieckich poprzedników.